4 Ocak 2010 Pazartesi

Hobbit Evi

Bir süre önce normal bir eve sahiptik. Koltuklarımızın boyu normal, sandalyelerimiz yüksek, ortada bir sehpamız ve tv'mizin konduğu bir tv ünitemiz mevcuttu. Eşyaların hepsinin niteliklerini kaybetmesi Spider Naz Ela hanım 8 aylık olup da sıralamaya geçince başladı. Ela sıralamaya geçer geçmez koltuklardan inmeye başladı. Sadece inmeye değil çıkmaya da tabii. Erişebildiği her yere tırmanma isteği ile doldu taştı. Bu alttaki resimde de gördüğünüz daha önce tv sehpası olan sonra Ela'nın pisti haline gelen ahşap zımbırtıyla evdeki talan başladı. Önce Tv'yi duvara monte ettik ve sehpayı parçaladık. Sonra tabii bunlar Ela'yı kesmedi..

Asıl problemimiz Ela'nın 11 aylık olup yürümesiyle başladı. Artık yürüdüğü için arkamızı döndüğümüzde yemek masasının üstünde, sehpanın üstünde, koltuklardan sarkarken, yatağından atlamaya çalışırken bulduk kendisini.. Bir örümcek onu mu ısırdı, hamileyken beni mi ısırdı bilemiyorum.. Tırmanma duvarlarına olan ilgimi ve küçükken benim de koltukların üzerinde gezdiğimizi düşünürsek muhtemelen genetik de olabilir. O zaman o örümcek muhtemelen annemi ısırdı bize genetik olarak yansıdı. Her neyse durum böyle tehlikeli bir hal alınca önce park yatağından atlamaya çalıştığı için artık park yatağın hiç bir anlamı kalmadığına karar verip kendisine bir yer yatağı yaptık. Huzura erdik.. Sonra biz tatile gittiğimiz sırada babası alttaki fotoğrafda görülen sehpanın ayaklarını kesip bunu da Ela'ya bir oyun yeri haline getirdi. Ela günde 8398 kere bu sehpaya inip çıkmaya başladı. Sonra yine altta görülen pufumuzun da ayakları kesildi. Ve Ela'ya kitap bakma platformu olarak yerini aldı.

Tabii ki bununla bitmedi. Üstteki resimde görüldüğü gibi koltuklarımızın bacaklarını kesip Ela yere daha az yüksekten düşsün diye Hobbit koltukları haline getirdik. Biz de baya oturuyoruz aslında. Ela'nın en çok ziyaret ettiği tırmanma mekanı yemek masası olduğu için mecburen yemek masasını ve sandalyelerini de eşim keserek alçak hale getirdi. 2 tane sandalyeyi ibret olsun diye ve Ela masaya yetişsin diye yüksek bıraktık. Aşağıda aradaki seviye farkını görüyorsunuz.
Ela'nın boyu uzadıkça evdeki değişikliklerimiz de devam etti. Fotoğrafını çekmediğim bir sürü saçma ev değişiklikleri yaşadık. Yemek masasının arkasındaki büfeden yemek masasına atlamaya kalkışınca büfeyi yatak odamıza taşıdık. Alt dolaplara mecburen kilit taktık. Ama en büyük nedeni ne biliyor musunuz? Karıştırması değil; Ela alt çekmeceleri açıp bu çekmeceleri üst çekmecelere yetişmek için bir platform olarak kullanıyor. Alttaki resme bir örnek koyuyorum. Arkamı gerçek anlamı ile her döndüğümde istisnasız biryere tırmanmaya çalışırken yakalıyorum.
Son olarak kapılara da boyu yetişmeye başladı. İlk gördüğümde sokak kapısını açmaya çalışıyordu. "Napıyorsun" dedim.. "Attaa" dedi. Yani bıraksanız gidicek. Evde daha bu nedenle emekliye ayırdığımız bir sürü mobilyamız var. Evimize taşınacağımız için rahatlıkla evi birbirine kattık. Ama söyler misiniz sizin çocuğunuz da böyle olsaydı siz de yapmaz mıydınız? Bana inanmıyorsunuz değil mi? Size çok yakında bir kanıt yazısı yayınlayacağım..

Ela'nın bu örümcek adam durumu ile nasıl başedicez bilemiyorum belki de hiç mobilya almayız yeni eve ama dün tam da yukarda gördüğünüz dolap Ela'nın üzerine düştü. Ben telefonla konuşuyordum babası da birşeye dalmış 3 sn dikkatimiz dağılmış. Ela bu dolaba gidip bu şekilde çıkmaya çalışınca bir gümbürtü ve ağlama ile koştuk ki herhalde o an ikimizin de ömrü hatırı sayılır şekilde kısalmıştır. Dolap Ela'nın üstüne düşmüş. Nasıl oldu bilmiyorum ama Ela birtarafından kurtulmuş yarım altındaydı ve dolabı tutuyordu. Bebek yılanı boğar derler ya herkül müdür nedir nasıl onu o şekilde tuttu aklım ermiyor. Sadece gözü morardı ama olabilecekleri düşündükçe buna şükür diyorum.. Daha önce yataktan e masadan da düştü ama bu gerçekten korkunçtu. Bir çocuğa sahip olamadığımızı düşünenleriniz vardır ama Ela'yı tanıyanlar eminim bizi anlıyacaklardır. Sizin hiç çocuğunuzla yalnızken tuvalete bile gidemediğiniz oldu mu? Sizin hiç çocuğunuz elini attığı heryere ama heryere tırmanmaya çalıştı mı? Sizin hiç çocuğunuz kendini tırmandığı yerlerden atmaya çalışıyor mu? Yine de çok şükür çok sağlıklı, sevimli bir çocuk Ela.. O bizim bir tanemiz. O bizim enerji küpümüz. O bizim neşemiz.

Ela'nın hareketli olacağı daha karnımdayken bile çok belliydi ama hareketli derken kendisinin Akut ekibine katılmak isteyeceğini hiç düşünmemiştik. İşte bizim Hobbit evimiz SpiderNaz Ela Hanım sayesinde bu hale geldi.

15 yorum:

Mısır Patlağı :) dedi ki...

a ne deişik ya şaşırdım :) Ben evi çocuğuma uydurmaktansa çocuğuma tehlikeleri anlatıp öğretmöeyi tercih ederim , ediyorum ki şu nedenle...

gittiğiniz her yer bu şartlarda deil , onun bulunacağı her ortam ileride ve şimdi Sizin ev gibi ona uydurulmak zorunda deil ve oda bu ortama ayak uydurma konusunda zorluk çekmesin diye tehlikeleri ona anlatıp bu konuyu kapatmak en güzel çözüm bence böle eşyaları çocuğa göre kesmek falan çok deişik geldi bana :))))))

Pratik Anne dedi ki...

Gecmis olsun. Bu cekmece ve benzeri ufak kutuphane vesaireleri duvara tutturmanizi tavsiye ederim. En guvenlisi. IKEA mobilyalarinda genelde bu aksam var. Iki vida ve bir cok kalin kumas/urgan karisimi bir seyle tutturuluyor.

Eko Anne dedi ki...

Suinci;
Valla demek beni sen anlıyorsun.. Size de morsuz gunler diliyorum..

Mısır Patlagı;
Başkasının cocugu hakkında ahkam kesmek ne kadar kolay degil mi? Sizin çocuğunuz her dediğinizi yapıyorsa çok şanslısınız. Bizim kızımız öyle değil. Her yaptığı şeyi kısıtlamayı da uygun görmüyoruz. Psikolojisi bizim için önemli. Sizin tarzınız da bana değişik geldi.

Pratik Anne;
Çok haklısın. Bunu öngörememiştik işte. Tavsiyen için teşekkür ederiz.

e. t. dedi ki...

geömiş olsun. Hakikaten verilmiş sadakanız varmış, Allah korumuş.
çook zor çok. Bizde bu tırmanmalara engel olamıyoruz malesef. düzgün bir şekilde inmesini öğretmeye çalıştık ama yine de elbette O nu yalnızken masanın tepesinde hayal edemiyorum!!!
tuvalet meselesine gelince....
biz birlikte gidiyoruz. Bu durumun tuvalet eğitiminede katkıda buluınacağını düşünüyorum ;)
kazasız günler dilerim.

Belkıs dedi ki...

Kaza korkunç olmuş gerçekten çook geçmiş olsun, Tekrarını yaşamazsınız inşallah diyeceğim ama dilekten öteye gitmeyecek belli, Ela' cıkta bu enerji varken :) Aslına bakarsanız çocuğun sakinindense böyle hareketlisi, meraklısı, enerji küpüsü tercihimdir :) çok tatlı oluyorlar keşfedecekleri, öğrenecekleri o kadar çok şey varki, sadece hepsinin tarzı farklı :)

sule_bilge dedi ki...

ela bilgenin gelişmiş modeli demek ki.biz sadece kaldırdık sehpayı filan.kapı meselesi hat safhada,ben de bir sabah daire kapısını açarken yakaladım,onu lilitliyoruz hadi de, normal kapıları çaaaaaat diye kapatıyor.
sana kolaylık diliyorum Allah'tan,hep gözün üstünde olmalı.

Evin dedi ki...

ah canım yaaa, bilmeme rağmen okurken nasssıl acıdı içim yine:( Allah korumuş, çok şükürler olsun ki benim canım kuzucuğum yinr ucuz atlatmış. gerçi o mor göz insanın içini acıtıyor tabii ama daha neler olabilirdi diyip avunuyoruz yine; HER OLAYDA olduğu gibi!
Size de çook çok geçmiş olsun bi'tanem..
Ha bu arada spiderimin eylemlerine kaldığı yerden devam edeceğini de biliyoruz deil mi; hani ders aldım tamam yapmayayım gibi birşey kesinlikle olmayacak:)))
Öpüyorum hepinizi:)

Adsız dedi ki...

ha ha ha :):):):) başka ne efekt yapsam bilmemki:)
kızımı gördüm bir an bu fotoları görünce :)
ilahi örümcek kız ela:)

Eko Anne dedi ki...

Güzel dilekleri olan herkese teşekkürler. Allah hepimizin kuzusunu kazalardan korusun. Oluyor böyle şeyler malesef.

Limonlu Turta dedi ki...

Esracığım,
Çoook geçmiş olsun canım. Eminim ciddi bir süre ömrünüz kısalmıştır:)) Ben bir çok kez bizzat yaşayarak şahit oldum bu spider hallerine. En son damacana üzerinden atlama çalışmaları şahaneydi:))

meldi dedi ki...

Büyük Geçmiş olsun. Ömürden ömürü götürüyor bu minikler hakikatten. Mobilyaları duvara montelemek gerçekten iyi bir fikir. Kazasız belasız günler dileri

Adsız dedi ki...

Çok geçmiş olsun... Bende de ondan 1 tane var neler yaşadığını anlayabiliyorum..Ortamı ona göre ayarlamak akıllıca olmuş;) Çok sevdim... Bizim eşyalar yere yakın olduğundan fazla sıkıntı çekmiyoruz o konuda.. (uçma,zıplama v.s..) ama sandalyeler ve çekmecelerle başım dertte.. sağsalim büyüse başka birşey istemiyorum..Tekrar geçmiş olsun..

Kadir ERDOGAN dedi ki...

Merhaba ben Elanin babasi olarak bu mobilya kesme bicme isine bi aciklama getirmek istiyorum :) Oncelikli olarak sunu belirtmek isterim ki esimin esprili yaklasimi sanirim disaridan bazen baya yanlis algilaniyor :) Isin ozune gelecek olursak aslinda yaptigimiz olayi sadece Elanin guvenligi icin esyalari modifiye etmek olarak algilamak yanlis olur. Cunku mobilyalarimizi kesip bicerken, yada bi kismindan kurtularak azaltirken , hem kalabaligin bizim uzerimize gelmesinin, hem Ela icin olusturduklari tehlikenin, hemde Elanin baktigi acidan bakmaya calistigimizda ne kadar rahatsiz edici oldugunu farketmemizin etkisi buyuk. Soyle bi ornek veriyim; Bence Ela bizim (yetiskinlerin) dunyamizda Guliver'in devler ulkesine gittiginde hissettigi seyleri hissediyor. Yani amac sadece onu tehliklerden korumak degil ayni zamanda olaylarin daha cok onun gorus seviyesinde gerceklesmesini saglamak, yada ona daha genis bir alan sunmak. Evet Ela her gittigi yerde bu imkanlarla karsilasmayacak ve bizde bunun farkindayiz. Ama neden kontrolumuz altinda olan bir yerde daha rahat ve guvenli yasamasin?

Yorumumun buraya kadar olan kismi biraz felsefi idi. Bundan yazacaklarim ise tamamen icgudusel. Ela nin yasinda bir cocuga (bebek o hala ve sanirim hep bebek kalicak :) yapilmasi gereken yada yapilmamasi gereken seylerin oyle rahatlikla ogretilebilecegine inanmiyorum. Yani 18 aylik bi bebege elektrik prizine catal sokmaya calismak tehlikelidiri anlatmak, anlatsaniz bile anladigindan ve kesinlikle yapmayacagindan emin olmak bana gore imkansiz. Yada bizim yasadigimiz kazadaki gibi bi olayin olmasina o yastaki bi cocugu ikna ederek engel olmak imkansiz. Kabul ediyorum bunlari her cocuk yapmaz ama bunlari yapmayan bir cocuk bile olsa genede bu tur olaylar bir kere oluyor ve oldugunda hissettiginiz tam olarak soyle; Ben Elanin ustunde o dolabi gordugumde hayatim boyunca (yasim 33 ve cok sey yasadim) hissetmedigim bir aci ve uzuntu hissettim. Bir daha boyle bisey gormektense evdeki her mobilyayi kapiya atabilirim, kesebilirim , yakabilirim :)

Yazinin kendisi kadar uzun bi yorum yazdigim icin kusura bakmayin lutfen :)

banushka dedi ki...

biraz geç bir yorum oldu ama çok geçmiş olsun... biz de tırmanabilinecek tüm mobilyaları duvara sabitlemistik. Yine de sandalyeleri kapıp istediği yere taşıyıp tırmanmasının önüne geçemiyorsun. Ben böyle durumlar için alarm tonlaması ile "dikkat dikkat" diyormuşum onu farkettim. Hemen hemen 2 yaşına yaklaştığı şu günlerde görüyorum ki tehlikeli bir şey yapacağı zaman kendi kendine "dikkat dikkat" diyerek yapıyor. Bir de artık "düşersin, canım yanar, üzülürsün" ağlarsın" gibi olaylar zincirini takip edebildiği için tehlikeli şeyleri anlatmakta eskisi kadar zorlanmıyorum. siz de aynı şeyi göreceksinzi çok yakında...

a.y. dedi ki...

Çok geçmiş olsun. Pek gözüm korktu:( Zira ben de örümcekgillerdenim :)