4 Nisan 2011 Pazartesi

Bombastik bir gece


Sakin geçen bir Pazar gününün sonunda eşimin anneannesinin vefat haberini alınca coca apar topar yola çıktı. Biz de iki çocuk ve bakıcıyla evde yalnız bir gece geçirdik. Akşam 8 civarı Eka Ece'yi yatırdı, ben de Ela'yı. 8.30'da çocuklar uyumuş ben de sakin bir akşam geçirmenin umuduyla bilgisayarımın başına geçmiştim.

Yaklaşık 2 saat geçirdim ki Ece ağlamaya başladı. Zaten o civarlarda bir kez emzirdiğim için yanına gitim. Ece'yi emzirdim ve tekrar yatırdım. Yarım saat sonra Ela ağladı. Ela akşamları kesinlikle ya benim ya babasının ilgisini kabul ediyor. Eka'yı kesinlikle kabul etmiyor. Ece'ye de normalde geceleri ben baktığımdan ancak benim sesimle uyuyor. Anlıyacağınız bütün gece nasıl olucak diye bir endişe sardı beni. Neyse Ela'nın yanına gittim, bir baktım ağlıyor. Lazımlığının iç kısmını yıkayan Eka tekrar yerine takmayı unutmuş yani ortası boş bir lazımlık çocuğun odasında durunca, Ela'da uyku sersemi kalkıp lazımlığa oturunca ortası boş lazımlıkdan yere yani halının üstüne ve ayaklarına çişini yapmış. Eka ortalığı temizlerken ben uykusu hafif açılan kızımı banyoya sokup bacaklarını yıkadım. Sonra yatağına tekrar yatırıp uyuyana kadar bekledim. Tekrar salona kurulduğumda saat 23.00 olmuştu. Tam olarak 40 dakika kendi kendime vakit geçirdikten sonra Ece tekrar ağladı. Bütün gün emekleme denemeleri yapıp çok heyecanlı olduğu için akşamki uykusunun böyle kötü olacağını tahmin ediyordum. Yanına gittim, yatağından kalkmaya çalışıyordu. Sesimle sakinleşmeyince kucağıma aldım ve yatağa yattım. Zaten çok yorulduğum için uğraşacak enerji bulamadım ve tekrar emzirmeye başladım. Ece emerken beraber uyumuşuz. Saat 3.00 civarı uyandım, emzirirken uyuyakaldığım için üşümüşüm, tam şekil değiştirip uyuyacakken, Ela ağlamaya başladı. Ece'nin ağlamamasını umarak Ela'nın odasına gittim. Ela yatakda oturuyordu. Ki Ela böyle birşey yapmaz, yani gece kalkıp oturmaz. Ancak sabaha doğru uyanır. ''Çok korktum anne'' dedi. Herhalde kötü bir rüya gördü. Onu sakinleştirip yatağına yatırdım. Elimi üstüne koydum ve orda uyuklamaya başladım. Ne kadar zaman geçti bilmiyorum, Ece ağladı. ''Aman allahım''. Ece'nin yanına gittim, yanına yatıp pşşş pşş diye biraz seslendim. Sakinleşip uyudu. Tekrar orda uyumaya başladım. Birazdan bir daha uyandı. Bu sefer dönüp emekleme pozisyonuna geçti. Onu tekrar döndürüp, uyku tulumuna soktum. Bu arada biraz debelendi ve ses çıkardı. Onu tekrar pşş'layarak uyuttum ve tekrar uykuya daldım. Hiç tereddütsüz zırt diye uyuyorum. Saat 6 gibi Ece tekrar ağladı. Bu sefer zaten uyanma saati olduğundan Ece'yi tekrar emzirmeye başladım. Ece emdikten sonra biraz daha konuşmaya devam etti ama ben arkamı dönüp uyudum. Uyandığımda Ela bana sesleniyordu ama Ece uyumuştu. Kalkıp içeri gidecekken Eka'nın Ela'yı yakaladığını ve yatırdığını gördüm. Tamam artık yatağıma dönebilirim diye döndüm ve tekrar uykuya daldım. Saat 7.45 gibi Ela'nın ''Anneee'' diye seslenmesiyle artık 1000. kere bölünen uykumdan vazgeçip artık kalktım.

Çok acaip dinamikler üzerine kurulu uykumuz. Gece Ela sadece babası, ben veya anneannesinin yardımını kabul ediyor. Ece hala emdiği için zaten benim üzerime kayıtlı. İşte bir akşam baba veya anneanne de olmadan geçirince dinamikler bozuldu ve olan bana oldu. Zaman tam da küçük bebenin emekleme heyecanına denk gelince işte böyle bir desen çıktı. 2 çocuk bana hayırlı olsun.

6 yorum:

Burcu dedi ki...

Eşin olmadığı zamanlarda niye aynı yatakta yatmayı denemiyorsun çocuklarla? Kulağa sanki daha kolay olur gibi geliyor ama, tek çocukuyken konuşmak kolay tabii :))

Limonlu Turta dedi ki...

Saat 3'ten sonrasında koptum. Ben yazılmış halini bile takip edemezken senin bütün bunları yaşadığını bilmek... Breh breh! En samimi takdir ve tebriklerimi gönderiyor, helal olsun diyerek yanaklarından öpüyorum. Kolay gelsin şekercim!
ç.

Berna dedi ki...

Okurken ben bile yoruldum. Allah yardımcın olsun hayatım. Bende ikinciyi bekliyorum kısmetse bu senenin sonuna varmadan 2 cocuk annesi bir kadın olacagım. okudukca acele mi ettim acaba dedim. ikinci bebegimiz dogdugunda kızım tam 4 yasında olacak. Acep benim işim daha mı zor olur ki? bu embriyoları anne karnında dondurup beklemeye alamıyorlar hala doktorlar degil mi :)

Filiz Morkoç dedi ki...

Esracım seni ne kadar iyi anladığımı söylemem gerek yok sanırım. Uykuuuuu, biraz uykuuuu..

Ebru Başköylü dedi ki...

Halimizin trajikomikliğine yazıyı kahkahalarla okurken daha da bir tanık oldum.
Acaba bizim için umut varmı:)))

DUYGU'NUN DUYGULU DÜNYASI dedi ki...

ne kadar tanıdıkk bir tabloo buu... allah yardımcımız olsun:)