Nehir gibi hızlı aktı..

Nehir'in mücadelesini hepimiz okuyorduk. Hep o savaşıyla tekrar iyileşeceğini düşünüyordum. Hergün o küçücük bedenin yaşadıklarını okuyordum. Bizler çocuklarımızın ne kadar sağlıklı, laylaylom büyüdüğünü yazarken onun annesi kısacık 3.5 senelik hayatında sürekli hastanelerde, sürekli umut bekleyen günlerini yazıyordu. Hayat ne kadar ilginç. Nehir çok mücadele etti, çok güzel mücadele etti. Okuduğumdan beri gözyaşlarıma engel olamıyorum, zaten her çocuk ölümü ve hastalığı ile bu hamileliğimde çok gözyaşı döktüm. Nehir melek oldu, orada daha rahat olduğuna eminim. Annesine, babasına, ablasına tüm sevdiklerine sabır diliyorum. İnsanın hayatta ne yaşayacağı gerçekten hiç belli olmuyor. Allah herkesin çocuğuna sağlık versin. Dualarım Nehir'le birlikte. Keşke elden birşey gelse. Kelimelerin yetmediği, konuşmanın gereksiz olduğu biryer burası.