Hoşgeldin ECE Bebek--- 2. Kez Anne Oldum

Saat 17.00 civarı kasılmaların arası düzenli gibi olunca epidural takıldı. Sonra yeterince düzene girip hızlanmadığı için hafif doz suni sancı verildi. 8'e kadar epiduralle sancıları karşıladık. Saat 20.00'deki muayenede açılma ilerlemediği için ve sezeryan sonrası suni sancı da artırılamadığı için artık sezeryan kararı alındı. Ben de doktor da denmek için elimizden geleni yaptık. (Bu kısmı eklediğimi sanıyordum. Eklememişim, burayı hastane odasında yazıyordum.) Denediğimize karar verdikten sonra birden sancılarım sıklaştı ve bir şans daha vermeye karar verdik. Yaklaşık yarım saat içinde sancılarım iyice sıklaşarak 9 cm'e ulaştım. Ve beni ameliyathaneye aldılar. Hiç olmayacakmış gibi oluyordu. Ikın dendiğinde hiçbirşeye yaramadığını düşünüyordum. Sonunda doktor geliyor dedi inanamadım ama son bir ıkınmayla Ece kucağımızdaydı. İnanamadım. Bu sefer yaptığıma inanamadım. Sonuçta Ece Bebek 16.09.10 tarihinde saat 20.45'de dünyamıza merhaba dedi. Kendisi 3.470 gr ve 47 cm, pembe beyaz bir bebek. Dünden beri güzelce meme emmeye de başladı. Şimdilik herşey yolunda görünüyor. Bundan sonra asıl soru Ela ile nasıl bir macera yaşayacağız. Yarın evimize gidiyoruz.

Buraya güzel mesajlar bırakan, bizi arayan, destek olan, merak eden, doğum sırasında dayanamayıp yanımıza gelen, hatta ameliyathanenin kapısında bekleyen herkese çok teşekkürler. Çok güzel arkadaşlıklar kurmuşuz. Bundan sonra da 2 çocuk deneyimlerimi paylaşacağım ama isteyen herkese tavsiye ederim. 2. kez anne olmak harika bir duygu. Anneliği daha çok hissediyor, daha çok anlıyor insan. Duyguları 2 katına çıkıyor. Aşkın daha da artıyor. Daha da çok aile oluyor insan. Eşinin de artık daha bir babA olduğunu görmek harika birşey. Daha da merkezde hissediyor insan kendini. Zorlukları olacak. Onları da paylaşacağım. Ama kenetlenip halletmeye çalışacağız. Ben daha büyük bir aile olduğumuz için çok mutluyum. Darısı isteyenlerin başına...

------------------------------

Ela'nın doğumundan Ameliyathaneden komik bir anı: (Ela doğduğunda blog tutmadığım için burayı ekledim.)

Bütün gün sancı çekip çok yorulunca sezeryana giderken çok bitkindim. Hiç halim kalmamıştı. Bir de ameliyata girerken kusunca beni ameliyatın başında biraz uyutmalarını rica ettim. Bebeğe de etkisi olmayan biraz uyuma bu. Ayılırken daha sonra kesinlikle hatırlamadığım laflar etmişim. Bebek ilk çıktığında ``her yeri tam mı`` diye sormuşum. Asıl daha komiği bir süre sonra başımda duran anestezi doktoru bayana kafamı kaldırıp

''hayatım sen de artık bebekle çıkabilirsin yukarı'' demişim.

Doktor ''eşin bebekle çıktı zaten Esra'cım'' demiş.

Ben yine doktora doğru bakarak ''Ayy, aynı kara kaş, aynı kara göz'' demişim.

Tek bir saniyesini bilmiyorum ama gerçekten komik. Doktor çok gülerek anlattı.

Bu sefer bebeğin fotoğraflarını ''Stüdyo Baba'' çekti. Yakında biraz paylaşırız. Herkese tekrar teşekkürler. Tekrar anne olmak harika. Hayata, yaşayacaklarınıza nasıl baktığınıza bağlı.