Resmi Kayıtlara Göre Emzirdiğim Çocuk Sayısı : 2

Ece

1-7 Ekim tarihleri arasında "Emzirme Haftası" var. Ben de bu haftanın etkinliklerine katkıda bulunmak amacıyla memeleri evdeki çocuk popülasyonuna açtım. Artık ikisi de istediği zaman gelip meme emiyor. Ece'nin zaten abonman bileti var. Şu an hala yeni dünyanın farkında olmadığından emip uyuyor. Henüz biz de her gece uyuyoruz. 3 haftalık olup da bağırsak hareketleri başlayınca veya olmamasına dua ettiğim kolik etkinleri olursa o zaman göreceğiz. Şimdilik uyuduğumuz gecelerin tadını çıkarmaktayız. Bugün kontrolü vardı, yenidoğan sarılığı taamamen geçmiş ve hastaneden çıktıktan sonra 12 günde 350 gr almış. Emmesi çok iyi durumda. Ama bir kere çocuk büyüttükten hele de Ela gibi yerinde durmayan bir tanesini büyüttükten sonra yenidoğan bakmak inanın çerez gibi geliyor insana.. Her sinyalini çabuk kapıyorsun, emzirmeyi biliyorsun, doyduğunu anlıyorsun. Ece emzirme seansları dışında hiçbir zorluğu olmayan bir bebek şu anda.

Ela hanım ise doğumdan önce belirttiği üzere emme talebi ile karşıma çıktı tabii ki. Hem de "bu meme benim Ece öbürünü emsin" diye kendine bir meme bile seçti. Allahdan sağ sol kavramı henüz yok hangi meme onun unuttuğu için her seferinde başka bir memeyi emip sonra Ece'ye öbürünü veriyor. Ela'nın arıza durumları biraz hafifledi. Ece'nin kalıcı olduğuna artık alıştı sanırım ama yine de bir gün onunla pek ilgilenemesem bir şekilde acısını çıkarıyor. Şu sıra sıklıkla çişini veya kakasını altına kaçırıyor. Kendi unuttum dese de ben biliyorum ilgi çekmek için yapıyor. Hiç oralı olmuyorum bir daha bez falan bağlayamam. Benim için tavizsiz bir nokta bu. Nasılsa alışacak. Biraz biz sürekli sorup çişe tutuyoruz ama napalım. Ece'nin yatağına çıkıp yatmak ve Ece'nin emziğini emmek de şu sıra geri döndüğümüz noktalar. Ama düşünüyorum da bu sene yaşadığı o kadar değişiklikten (hamileliğim, taşınma, bakıcı gelmesi, bezi bırakması, bebeğin gelmesi) sonra Ela yine çok iyi kaldırmış bu değişiklikleri küçücük bünyesi ile.

Ela

Odasına bir anda dalıp biz farkına varmadan istemeden ona zarar verir diye mecburen Ece uyurken kapısını kitliyorduk. İşte bu Ela'yı çileden çıkarıyordu. Kapıyı açmak için yırtınıyordu. Çok da haklı. Ama bana birgün bir vahiy geldi ve daha önce diş macununu çok almak istediğinde sakladığım hikayeyi uydurdum. "Up" adlı filmdeki büyük kuşdan çok etkilenmişti Ela. Ben de macununu büyük kuşun götürdüğünü söylüyordum ve kullanacağı zamanlar "aaa getirmiş diyip" çıkarıyordum. O da çok seviniyordu. Şimdi de "Ela'cım dedim, Ece uyurken kapısını kitliyoruz çünkü ya uyurken büyük kuş gelip de Ece'yi götürürse diye korkuyoruz. Götürmesin değil mi?"
"Hayır anne" dedi. Şimdi bu hikayeye göre davranıyor. "Büyük kuş Ece'yi götürmesin" diyor. Kardeşini ondan saklamadığımızı dşündüğü için 2 gündür artık Ece'nin kapısına dayanmıyor. Ben de biraz daha iyiyim ve Ece'nin uyuduğu tüm saatlerde Ela ile oynuyorum. Bu da kesinlikle rahatlattı Ela'yı. Hala süper diyemem ama olmasını da beklemiyorum. Şimdiki projem birkaç ay Ela'ya okulu özendirmek. Bakalım bu değişiklikleri sindirip okula gitmek isteyecek mi? Çünkü şu an beni bırakıp eğer babayla gitmiyorsa -hiç biryere gitmek istemiyor. İşte 12 gündür bizim evdeki gelişmeler böyle.

Bana gelince dışarı çıkıp gezmeleri çok özledim. Yine de birinci doğumdan sonraki halimden çok daha iyiyim. Allah bir kuvvet veriyormuş, insan daha çabuk toparlıyor. Duygusal durumum zaman zaman çalkantılı olsa da daha çabuk toparlıyorum. Umuyorum bir an önce daha iyi olup çocuklara, kendime ve cocaya daha faydalı olabileceğim. Ah şu birşey kaldırma yasaklarım bi kalksa.. Kaldı 28 gün.