1 Haziran 2011 Çarşamba

Yürüycem İşte


Sevgili Annem,

Lütfen beni yürümekten alıkoyan bu zorbalığı bırak ve vazgeç.

Anlıyorum yapman gereken şeyler var. Çalışmak, yemek, uyumak. Duş da alman gerekiyor biliyorum. Muhtemelen arada sırada evden de çıkman lazım.

Ama bunlar elimden tutup beni odada yürütmeni engelliyor.

Bil ki beni oturtmaya çalıştığında, ayaklarımı direyip bükülmeyi reddedeceğim. Buna ''umursamama teknik''i deniyor, artık anla be kadın. Oturmak istemiyorum.

Bu emekleme işi beni birinci noktadan ikinci noktaya götürüyor, evet. Ve gözlerinde ben emeklerkenki ışığı görebiliyorum. Ama bu işi halletmek değil.

Sarhoş bir gemici gibi yürümek istiyorum ve sarhoş bir gemici gibi yürümeyi daha hızlı bir şekilde denemek istiyorum — koşmak gibi ama sadece hızlı yürümek.

Blokları ve oyuncakları yolumdan çekersen süper olur. Beni sadece yavaşlatıyorlar çünkü. Bu şeylerin üstüne basmanda bir problemim yok. Sırtın sürekli eğilip birşeyler toplamaktan yoruldu mu? Boşver. Ebeveynlik öyle. Eğer önümüzdeki bir kaç gün için zaman çizelgeni boşaltabilirsen çok iyi olur. Yürümeyi deneyeceğiz. Annelik böyle olur canımcım. Bi el atıver de şu Ela'ya bi yetişeyim.

Sevgiler

Ece

Hiç yorum yok: