- Hiç bir şey söyleme.
- Ne gördüğünü söyle. "Bir bölümün hepsini okudun." Bunun gibi doğal bir beyan sizin, çocuğunuzun ne yaptığını gördüğünüzü bilmesini sağlar. Aynı zamanda ne yaptığı ile ilgili gurur duymasını sağlar.
- Daha az konuş ve daha çok sor. Sorular açıklamalardan daha iyidir, çünkü çocuğu ne yaptığı ile ilgili düşünmeye zorlar. "O kitabın senin için en zor kısmı neydi?"
15 Şubat 2010 Pazartesi
Aferin Deme!
Bir yerde pozitif güçlendirmenin aşırı kullanımının tehlikeleri ile ilgili okudum ve beni etkiledi. Bu konuda hep düşünmüşümdür. Fakat bir anne olarak zaman zaman "aferin" kötü alışkanlığına ben de düşüyorum. Neden bahsettiğimi biliyorsunuz değil mi? Kendi kendine merdivenlerde çıkar, "Aferin!" Başka bir çocuğa oyuncağını verir, "Aferin, ne güzel paylaşıyorsun" Kendi kendine yemek yer, "Aferin" Hepimiz zaman zaman övmeyi abarttığımız olmuştur, değil mi? Bunun tamamen kötü birşey olduğunu söylemiyorum. Fakat 2 yaş çocuğu birşey yaptığında ve size bakmaya başlayıp alkışladığında bunu değiştirmenin zamanı gelmiş demektir. Peki bir çocuğun süper birşey yaptığını gördüğümüzde ne diyeceğiz? Alfie Kohn'un, "Aferin demeyi bırakmak için 5 neden" adlı kitabında önerdiklerinden birkaç tanesi.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
5 yorum:
Ben buna tam olarak katilmiyorum. Cocuklar yanlis birsey yaptiginda ne gibi bir tavir takinin diyor? Ya cocuk iyi birsey yaptigimda annenin babanin dikkatini cekemiyorum ama yanlis birsey yaptigimda tepki aliyorum diye kosullanirsa?
Bence herseyin azi karar, cogu zarar. Yapilan iyi davranislari da arada pohpohlamak gerek ki pekissin. Yetenek veya kabiliyet ile ilgili olanlar degil de dogru ve yalnis davranislardan bahsediyorum tabi. Yukarida verdigin orneklerdne merdivenleri tek basina cikmak degil de baska bir cocuga oyuncagini vermeyi ovmek gibi.
Bizde az önce parktaydık ve tam da bu konuyla ilgili ben de blogumda yazı yazıp, danışmak istedim ama baktım ki aferinle ilgili bir yazı var hemen atladım blogunuza :):)
selamlar öncelikle,
Parktaydık dedim ya 25 aylık bir çocuk vardı ve sürekli annesi merdiven inip çıktıkça ayakta durdukça, aferin oğlum, süpersin oğlum süper süper diye cümleler sarf ediyordu!
Ben de öylece kaldım, kendime de kızdım yani ben hiç bu şekilde konuşmuyorum çocuğuma diye yani övgü anlamında yada bu kadar abartılı süpersin gbi ama ben de mi var ki dedim bir tuhaflık ve soracaktım blogumda, çok uzattım kusura bakmayın ama güzel bir paylaşım oldu bana cuk dedi yani ;)
sevgilerimle...
Pratik Anne;
Hic övgü dolu konuşmayın demiyor zaten. Diyor ki övgüyü abartmayın, her yaptığına aferin demeyin ve başka yöntemlerle ona yaptığını düşündürtün.. Yöntemlerin birkaçını yazdım ama özetle olacak şey değil tabii. Ben etkilendiğim için paylaşmak istemiştim.
Mlke-Btn;
Evet bazı anneler her yapılan davranışa aferin diyor. Çocuk için yapması normal olan davranışlara da. O zaman gerçekten övgüyü hakeden davranışların çocuk gözünde bir farkı kalmıyor.
Bu konuda benim de frene ihtiyacım var. Teşekkürler Esra yazı için...
Bende yeni farkettim bu hastalığa kapıldığımı ... Önerdiğin kitabı en kısa sürede kütüphaneme ekleyeceğim.
Yorum Gönder