Ela'nın yatma zamanından önce soyunup manyaklar gibi koşturduğu yeni bir hobisi var. Çişini yaptırıp, ellerini yıkayıp yatağa götürmek işkence oluyor. Gerçekten. Bu bilgi almak için mahkumlar üzerinde kullanılabilir. Bir küçük çocuğu versinler ellerine yatır bunu desinler. Hepsi pes eder.
Bugün bu rutine bombastik bir element ekleyip yüzüme bir tekme attı. Ben onu yatırmaya çalışırken ayağı çenemle tanıştı. Sert. Gözüme yaş geldi ve boğazıma da bir çığlık.
Sesimi daha önce hiç duymadığı bir desibele yükselttim ve sonra ne yaptı biliyor musunuz? Bana güldü.
Kim yapar bunu? Kim yüzünden milim uzaklıktan bir çığlık duyar ve sadece güler?
Dinginlik şimdi, sakinlik şimdi, huzur şimdi
1 yorum:
Sadece anneler! Bizim de yaklaşık 10 aydır mücadele ettiğimiz bir durum bu. Canımızın yandığına inanmıyor ve gülmeye devam ediyor. Son 2 aydır biraz biraz azalmaya başladı ve iki günde bire indi vukuat sayısı. Ama aylardır günde en az 5-6 defa "canım yanıyor, şimdi ağliciiim, güzel çocuğum!" diyerek ancak bu hale getirebildik. Son iki kelimede sesim artık zıvanadan çıkmaya ramak kala tonunda oluyor tabii:)
Yorum Gönder