10 Haziran 2010 Perşembe

Ela 23 Aylık


Ela 2 yaşına yaklaştığının sinyallerini iyiden iyiye göstermeye başladı. Bir kere bizi memnun etme güdüsünün azalıp, "hayır"larıın ve "benim"lerin çoğaldığını çok net görüyoruz. Yapmak istediği birşeyi dolaylı olarak bile engellesek bizimle güç savaşına girmeye başladı. Duygusal durumu çok değişken bir gün melek gibi oluyor, ne dersek uzlaşıyor, yardımcı oluyor, öbür gün çok rutin konularda bile zorluk çıkarıyor. "İstemiyorum" diyor, "yapmıycam" diyor. Gerçekten bicirik boyu ile bize çok zor anlar yaşatıyor. Özellikle hamileliğim ilerlediği için gün geçtikçe daha çok zorlanıyorum. Çünkü gerçek anlamı ile yerinde oturan bir çocuk olmadığı ve sürekli birşeyleri karıştırır modda olduğu için enerjim yavaş yavaş tükeniyor. Ama yapıcak birşey yok, onun doğası böyle ve merak ettiğine bakıcak ki o konuyu kapatsın. Benim hamile olmam onun sorunu değil. Ben kalan zamanı idare etmek durumundayım.

2 yaş doktor kontrolüne seyahatlerimiz yüzünden erken götürdük. Boyu 87 ile %65'de, kilosu 11.250 ile %25'de. Özellikle boyunun iyi olması benim için yeterli. Çünkü ben Ela'nın yeme sistemini de, ne kadar hareketli olduğunu da biliyorum. Ela şekerli gıdalar yemiyor, ona ekstra kalori yükleyecek gıdaları, hele abur cuburu hiç yemiyor. Normal ne gerekliyse proteini, meyvesi, sebzesi ve ekmek grubundan yiyecekler tüketiyor. Bu da gelişimi için yeterli. Ekstra kilolu olmaması hiç umrumda değil, çünkü yeme sisteminde bir bozukluk yok ve ben de sırf kilo alsın diye şekerli ve hamurişi gıdalar yediren bir insan değilim. Neyse sonuçta doktor da bir problem olmadığını söyledi, diğer kontrolleri de gayet normal çıktı. Çok şükür durumumuza. Özellikle gelişme yönünün konuşma olduğunu doktor orda 2 dakikada çenebazlığı yüzünden farketti. Ve istatistiki olarak konuşmasının ilerde olduğunu söyledi. Zaten biz de bunu çok net görebiliyoruz. Her çocuk birbirinden farklı zaten, bizim için gelişimi normal olsun yeterli. Çok büyük beklentilerimiz yok, hatta hiç beklentim yok benim nasıl bir çocuksa öyle bir çocuk. Göz kontrolü de gayet normal çıktı bizim de gönlümüz rahat etti. Şimdi sırada Ela'nın bezden kurtulması var ama ben o kadar enerjimi yitiriyorum ve Ela o kadar uzlaşmayan bir döneme girdi ki bakalım bu konuyu bebek doğana kadar çözebilecekmiyiz. Çünkü benim de tahmin ettiğim gibi doktor, "kardeşi doğup duygusal olarak bu dönemi kabul edene kadar kendine müdahale ettireceğini sanmıyorum" dedi. Ve bence de öyle olucak ve işimiz uzayacak. Bakalım ben ne kadar başarılı olabileceğim.. Bebeğin doğumunun yavşdan yaklaşması ile hafiften tırsmaya başladım ne yalan söyleyim. Ama yapıcak birşey yok, dünya üzerinde yüzyıllardır insanların kardeşi oluyor, benim de oldu hiç de travma kalmadı üstümde. Demekki biz de bir şekilde halledicez. Ama acılı mı acısız mı zaman göstericek.

Bu ay Ela ne gelişme gösterdi hiç bilmiyorum çünkü ailemiz için tam tempo çalışma dönemiydi. Açıkçası yoğunluktan ve yorgunluktan sanırım daha az ilgilenebildim ama bu tatilde bu arayı kapatmayı planlıyorum. 2 gündür burdayız şimdiden daha mutlu bir tipleme sergiliyor.

Bazı diyaloglar
Babası : Kızım doktor ne dedi? Gözün nasılmış?
Ela: İyiymiş

Anneanne: Hava biraz serin üstüne birşey giydirsek mi.
Anne: Hava bence güzel.
Ela: ııh. Hava bence güsel.

Zamanları çok güzel kullanmaya başladı. Hemen zamanı uygun hale çeviriyor. Renkleri de çakmaya başladı ama bazen uyduruyor:)
Babası: Seni şu parka getireyim mi?
Ela (Annesine): Babam beni şu parka götüycek.

Babası : Bak sana kitap getirdim.
Ela (Anneye) : Bana kitap getirmiş.

Anneanne: Bak bekçi gelcekmiş.
Ela: Bu ne ya, yeter, gelmesin.

Bir de şarkı:
Yağmul yağıyol
şelley akıyol
ayap kıjııı
camdan bakıyool

6 yorum:

uğurböceği dedi ki...

benim kızım 2 yaşını bitirdi.ve ediğin gibi bu dönem zor geçiyor.beni hiç dinlemiyor.herşeye aklı eriyo ama çişini sölemiyo.senin için bu yeni bebekle daha zor bir dönem olacak.

Burcu dedi ki...

Tersine ben bebiş doğduktan sonra tuvalet eğitiminin daha zor olacağını düşünüyorum. Bebek doğana kadar önünde 3-3,5 aylık bir süre var (İnşallah herşey yolunda giderse) ki bu süre Ela'nın tuvalet eğitimini tamamlamasını bırak sensiz tuvalete gidip yine sensiz tuvalet çıkmasına yeter de artar bile. Yeni bebek geldiğinde, ona bezsiz bebek yöntemini denemeyeceksen eğer, ona bez takıldığını görecek ve hiç tuvalete yapmak istemeyecek. Ama öncesinde alıştı mı bir daha geri dönüş yaşayacağınızı sanmıyorum. Kolay gelsin şimdiden.. Sevgiler..

Zeren dedi ki...

merhabalar.sessiz takipçilerinizden biriyim ben. benim de 19 aylık bir kızım var. ben de kızım 2 yaşını doldurunca 2.yi düşünüyorum o yüzden ilgiyle takip ediyorum bu döneminizi.inşallah herşey düşündüğünüzden kolay olur sizin için de ela için de. allah kolaylık versin. kızımın blogu da www.issevenler.blogspot.com. sevgiler.. zeren

ZeyNes dedi ki...

Esracım tuvalet işini halletseniz bile bebekle birlikte geri dönüş yaşayacağınızı düşünüyorum.Çiğdem benzer bir deneyim yaşadı İstanbul'dayken.Zeyno 28 ayını bitirdi ve daha 15 gün oldu biliyorsun.Kendisi hazır olduğunda senin çok da birşey yapmana gerek kalmıyor.Hiç acele etme derim bende...Öpüyorum sizi:)

sanberk dedi ki...

canım çocukların değişne davranışları bize çok zorlayabir ama bunlar gelişimine normal bir süreçtir.En iyisi bu da geçici durum deyip fazla takmamk lazım.Benim oğlum kızından 1 ay küçük ama maşallah kızına benim oğlum bir ya sonra Elanın konuşma ve anlam seviyesine geleceğini sanmıyorum.maşallah kuzuna.Ela için okurken 23 aylık değil 2.5 yaşında çocuk için okuyormuşum gibime geliyor.
İki kuzun sağlıkla büyüsünler.

elif ada dedi ki...

Esra, bir öncekine yazamadım ama harika fotoğraflar çekmişsin. Bu arada Ada, resim yapıp yapıp bunu Ela'ya gönderelim diyor. Bu gidişle size kocaman bir paket Ada boyaması göndereceğiz haberin olsun. Nice nice mutlu ve sağlıklı aylara. Kucak dolusu sevgiler
Umur & Ada