11 Aralık 2011 Pazar

Ay Kapıyı Tuttu.




Son zamanlarda koca maymuncuk yapma ile ilgili videolar izliyordu. Hırsızlığa soyunmakdan değil tabii, herşeyi yapmaya olan merakından. Ama tabii aslında adama malum olmuşmuş.
Bu akşam eve geldik nezih bir gezmeden. Bebelerin ikisi de arabanın arkasında uyumuş, keyfimize diyecek yok atıcaz yataklarına. Kaptık birer tane yukarı kadar çıktık. Sadece birbirimizin burnunu görüyoruz o derece çocukla kaplıyız. K
apıda koca dedi ki ''yaw anahtar değilmiş o, bozuk paraymış''. Ben dedim ''hay ben çantamı almadım dedim ya, sen herşeyi alcaktın. Harbi mi yok anahtar.'' Kaldıkmı kucağımızda iki bebe kapıda. O sırada Ela uyandı.
Biz konuşuyoruz, napıcaz bu saatte. Çocukların yedek birşeyleri pek yok yanımızda. Bu arada Ela ''giremiycek miyiz?'' diye sormaya başladı. Bi yandan ona cevap veriyoruz. Başladı ağlamaya. O sırada Ece de uyandı. Tabi kuş gibi bakınmaya ve kendini ittirmeye ve balık gibi kıvrılmaya başladı. Yaa bi dur derken. ''Hadi arabaya binelim birine gideriz'' dedik. O sırada Ela ''evsiz mi kaldık? Ben ipodla yatcaktııım. Ipodsuz yatmaaaam. Dışarda mı yatcaaz?üşüürrüüüz'' demeye başladı. Ece de durmuyo. Arabaya kadar geldik. iki kişi çocukları toplayıp tekrar araba koltuklarına sabitlememiz 10 dk'mızı aldı. Kocam dedi, ''benim tuvaletim var. Siz bekleyin ben sitenin tuvaletine gideyim.'' O gitti. Bir süre sonra 4 tane adamla geri geldi. Yukarı çıktılar.
O sırada Ela sürekli, ''anne evimiz olmıycak mı? Yatağım olmıycak mı? Elbisemi kayıp mı ettiiiik?. Napıccaaz evsiz'' diyor. Ben de diyorum ''Arabada yaşarız artık.'' (Çok kötüyüm gerçekten.) Daha da artırıyo.. Ece ise mütemadiyen bağırıyo.

Ela tam iyice dozu artırdı. Koca telefon etti. 4 kişiye önce maymuncuk dersi vermiş. Bildiğin seminer yani. Sonra bu dört insan hepberaber birsey yapmışlar ve kapıyı açamamıslar:)
Bu arada Ela artık iyice psikoz oldu, acıların çocuğu. ''Evimiziii kaybettiiik, ipodumu kaybettiiim. Anne yarın para çekelim, yeni ev alalıım.'' ''Paramız yetmez'' diyorum. İyice kopuyo.
Neyse sonunda sitenin elektrikçisini çağırmışlar. O da 2 dk'da kapıyı açmıs:)

3 yorum:

nurhayat dedi ki...

yine koptum okurken:)) Geçmiş olsun çok.

cuckan dedi ki...

gerçekten tam kriz ortamı, ve aslında okurken de kopuyorum. Bir yandan içim diyor gülme senin de başına gelir ama muhtemelen o zaman bu kadar gülemezdim:) Ipoduna kavuştu yani yapuncak...

Özlem dedi ki...

Çok güldüm vallahi :)okuduktan sonra bir kez daha gözümde canlandırdım, daha çok güldüm. Bir kriz anı, geyiğe böyle dönüştürülür.:) gülmekten başka bir şey yazamıyorum :)