7 Aralık 2011 Çarşamba

Utanç Konisi

''Up'' filmiyle aşina olanlar ordaki Dug ismindeki köpeği bilir. O köpek şu huni gibi kendini kaşımasını engelleyen zımbırtıyı giymişti. O alete huni diyelim. Köpekleri bu aletleri giyerken gördüğümde hep kötü hissederim, ama aynı zamanda biliyorumki bu zımbırtı köpeğin kendisini kaşımasını engellediği için yararlı bir aletdir. 14 aylık kızım için bu aletlerden bir tane ihtiyacım var.

Ece yürümeye başladığında evi dolaşıp tekrar bebeğin güvenliği için herşeyi kontrol ettik, fakat benden son doğan bir tanecik tatlı kızım hala tehlike yaratmayı başarabiliyor hiç tahmin etmediğim yerlerde. İlk başda tabii ki ağzına alabildiği herşeyi yiyor ve çok başarılı. İşte ağzında yakaladıklarımız : bilye, çim, halı tüyleri, taş, para, Ela'nın tokası, Ela'nın bileziği, kuştüyü, boya kalemi, zar, tavla taşı, her türlü yiyecek kırıntısı ve yerde dikkatsizce yatan hemen herşey. Elektrikli süpürgemiz Ece mobil hale geldiğinden beri hergün çalışır oldu ve yemin ederim bu alletten benim nefret ettiğimden daha çok nefret ediyor.

Eğer bebek kızımın önde gelen bir düşmanı varsa, o Dyson'dır. Bir keresinde, kızların yemekte yaptığı katastrofik dağınıklıkdan sonra, sandalyelerini çekip gırgırla vakit kaybetmektense Dyson'u dayadık ve kızım sesini duyduktan sonra feryat figan ağamaya başladı. Küçük parmakları ile bana yetişmeye çalıştı. Ve ellerini yukarı kaldırıp bana resmen yakardı. Nerdeyse ''Lütfen Tanrım, lütfen annemi durdur! Daha yerdeki kırıntıları yiyecek şansım bile olmadı'' dediğine eminim.

Tabii ki, koltuğun altından hatta yastığın altından kırıntı yemek kötüdür, ama kızımın balkondan veya dış kapıdan yerden birşeyler alıp yemesi kadar kötü değildir. Kapının dışındaki paspasdan çim, kir veya taş ayıklarken sanki hazine bulmuş gibi görünüyor. Aslında evin içinde bunları yemek konusunda çok seçici davranıyor. Ve dışardayken de kızım daha çok çiçekleri yemek ve kumları ağzına götürmekle meşgul oluyor.

Kızım şimdi diyetini biraz genişleterek ona daha önce sunduğum ve nefret ettiği parmak yiyeceklerden yemeye başladı. Ona daha önce krep verdiğimizde reddetmişti ve onun yerine toprak yemişti. Bu ne şimdi?

Aslında Pica diye bir bozukluk var hani insanlar kil, toprak ve tebeşir yerler ya. Her yaşdan insanda ve hamile kadınlarda görülür, fakat uygunsuz olacak kadar ileri bir yaşda değilse ''Pica'' denilmez bu rahatsızlığa. Her neyse kafasına o utanç konisini geçirirsek kızım yerde bulmaya çalıştığı o pislikleri alıp yiyemez belki. Bu yaşlar zor kardeşim.

Hiç yorum yok: