14 Ağustos 2010 Cumartesi

Doğmamış Kızıma Mektup

Sevgili Kızım;

Plasentanın nazikçe yerleşmesinden 9 uzun ay sonra, dışarı çıkıp dünyanın geri kalanı ile tanışacaksın. Rahmimin dışındaki hayat tamamen farklı tatlım. Dışarısı sert ve çılgın ve ben; annen olarak, seni korumakla, doğru patikadan ayrılmaman için seni yönlendirmekle, büyük anne ve babanın bana yaptığı gibi sana bir ışık ve rehber olmakla görevliyim.

Buralarda dönen çok şey var kızım. Kötü şeyler. Çok karışık işler. Ve bunun için senin güçlü ve dürüst olmanı istiyorum. Başkaları seni doğru yoldan itip çekicekler, fakat ben senin açık kafayla düşünmeni istiyorum. Onlara baş eğme ve herşeyi tart. Sana iyi olacak mı olmayacak mı düşün. Ama yine de herşeyi planlamanı istemiyorum. Spontane ol. Hazırlıksız davranmak güzeldir - başkalarının senin sıkıcı olduğunu düşünmesinden de alıkoyar:P

Eski yıllarda, başımı belaya sokmuşluğum vardır. Bazıları başka insanlar yüzünden, bazıları doğamdan, bazıları da salaklığımdan kaynaklanmıştır. Ama önemli değil. Bazen tökezlemek çok doğal. Yanlışlarından öğrenmen gerek. İnan bana hataların en büyük öğretmendir.

Bebeğim, bir gün aynen baban ve benim gibi sen de aşık olacaksın. Ve seni uyarmalıyım ki, müthiş bir yolculuk olduğu kadar önünde çukur ve tümsekler de olacak. Kalbin bir şekilde mutlaka kırılacak. Sarsılmaz olmanı istiyorum. Acının üstünde yaşamamalısın. Kalbini biri parçalara ayırdığında onarmalısın. Ancak onu onarıp aşık olduğunda müthiş bir yolculuk olacak - çünkü ancak o zaman daha kuvvetli olacaksın.

Annen olmama rağmen, düşüncelerimi sana empoze etmeyeceğim, kendininkilerin oluşmasını isteyeceğim. Sana her zaman ne yapman gerektiğini de söylemeyeceğim. Fakat birinin tavsiyesini istersen, alman gereken tavsiye benimki olmalıdır. Cool bir anne olacağıma söz veriyorum. Birlikte partilere gidebileceğin, gerçekten herhangi bir konuda konuşabileceğin; güçlü ve zayıf taraflarını tamamen kabul eden biri olacağım. Fakat söylemeliyim, adil bir anne olacağım - ben seni dinleyeceğim, sen de beni dinle. Sana küçük cezalar vermeyeceğime söz veremem çünkü kötü şeyler cezasız kalmıyor:)

Her zaman seninle olmayacağım kızım. Bu büyük küreden bir zaman, bir çıkışım olacak elbette. Ve sana öğrettiğim herşeyden, en ufak şeyden bile birşeyler çekmeni istiyorum ki bunların içinden sana geçerek hep yaşamaya devam edeyim.

Benim geçmişimde, senin geleceğinde bir zaman, bunu okuyacaksın. Fakat benim bugünümde sen fikirdin, plan oldun sonra aklımın kavrayışı oldun. Ve daha doğmamış olsan bile, o kıvılcım yüreğimde artık, şu anda seni seviyorum; ve seni hep seveceğim.

4 yorum:

yaseminkale dedi ki...

harika... sessiz sessiz takip ediyorum seni... allahım ikinci kızınıda sağlıkla kucağına almayı nasip etsin

Banu Aksoy dedi ki...

Merhaba Esra,
Seni aslında Eko Anne olarak tanıdım önce, bu blogu ise yakın zamanda keşfettim. Bu yazıyı okuyunca da yazamdan edemedim. yazacağım şeyse çok kısa: Yazıdan çok etkiledim. İş yerimin ruhsuz ortamında, gözlerimi dolu dolu ediverdin. Doğacak kızının yolunu ışıl ışıl aydınlatmanı dilerim.
Sevgilerimle...
Banu

Banu

ZeyNes dedi ki...

Ah Esracım...ne güzel bir mektup,ağlattın beni de!

sanberk dedi ki...

çocuğun çok güzel bir hediye olmuş bu mektup.Hayatta bir tane daha mutlu bir çocuk geliyor.Mutlu böyle bir anneye sahip olan çocuk mutlaka mutlu bir çocuk olacaktır.