Bizim oyun grubunun bebeleri 3'lü yaşlara girmeye başladı. Ocak ayının ilk zamanlarında Doruk'un, sonra da Can'ın 3 yaşını kutladık. Can'ınkine benim bebelerin burun fışfışlaması yüzünden katılamadık ama Doruk'unkine gittik. Hem de bu kış gününde nasıl olduysa hiç bir çocuk hasta değildi ve tüm oyun grubu tam kadro ordaydık. Çocuklar çok eğlendi.Allah Prenses Yasemin'den razı olsun. Kalkmış Doruk'un doğum gününe gelmiş. Arası da çocuklarla çok iyiymiş. Öyle bir oynadı ki bizim bebelerle nerdeyse hiç bakmadık çocuklara. Size de tavsiye ederim, Pembe Kurbağa Tiyatrosu'nda oturuyormuş koca prenses. Ne vakur kadın ama. Herneyse Can'ın ve Doruk'un doğum günüsüleri kutlu olsun. Birarada güzel vakit geçirmemize sebep oldular.
Yalnız bizim bebeler harbi çok büyüdüler ya. Çocuk oldular. Hele şimdi ben evde de bir bebeyle uğraşınca bu tayfa kocaman geliyor gözüme. Ama pek bi tatlılar. Sonlandıramadım yazıyı, noktayı siz koyun bu sefer de. Aha da tam bu noktada bir fotoğraf daha vardı, resmen yazıyı yazarken kaybettim. Şimdi bulamıyorum. Ela ile Melisa sarılıyordu falan. Neyse sonra buraya ekliycem. Farkettiniz mi bugün pek bir laubaliyim. Neden? Bakıcı gitti evine, bir haftadır yok. Bugün Ela bile bana ''Anne sen de evde sıkılıyor musun?'' diye sordu. ''Evet kızım. Sen de mi sıkılıyorsun'' dedim. ''Evet, anne'' dedi, düşünün artık.. Bir coşucaz tam coşucaz. Ela ile ben pimi çekilmiş bomba gibiyiz. Ne şimdi uzatıyorum ki yazıyı. Sus be kadın, dimi?
2 yorum:
:))haftaya az kaldıı.
heheh son cümleye bittim yalnız:)
Ah iki çocukla uğraşmak kolay değil ama sen yaparsın cnaım.nasılosa bir hafta yani geçer.Alanın sözlererine şaşırmıyorum artık a pek de bilmiş bu bıdık.ama evet çok büyüdüler artık.
Yorum Gönder