Kung-fu Panda'yı izlediğinden beri Ela zaman zaman el, kol sallayarak Kung-Fu yapıyormuş gibi yapar.
Bugün bir ağlama ile bulunduğu odaya gittim.
Ben: Ne oldu kızım?
Ela: Anne elim uf oldu.
Ben: Neden kızım?
Ela: Tandalye'me kung-fu yapıyordum.
Ben: Kung-fu bildiğini bilmiyordum Ela'cım.
Ela: Biliyorum. Ama sandalyem bilmiyormuş.
Hala, hala şaşırıyorum. Çok salağım.
Üstelik artık strateji kullanan bir çocuğa şaşırıyorum. Her markete gittiğimizde babaannesi'nin ona şeker aldığını söylüyor. Biz de hep soruyoruz, babaannesi kesinlikle almıyorum diyor. Meğerse onlara da "babam bana çikolata alıyor" diyormuş. İnanamıyorum bu yaptığı stratejiye. Ayağımızı denk almamız gerekiyor aslında. Bir strateji gurusu yetiştiriyoruz da farkında değiliz.
3 yorum:
ters köşeye yatırıyor bu çocuklar!! strateji süpermiş biz düşünsek bu yaşta elimize yüzümüze bulaştırırız çocuk ya doğrucu diye kimse sorgulamaz:)
hahahaha, süpermiş ya, maşallah cimcimeye bakın. :)
Esracığım,
Ela gerçek bir cimcime olmuş. Tam yemelik! Kung-Fu hikayesini biraz önce Teoman'a okudum, çok güldük. Ben nihayet hastalıktan kalktım. Gerçekten çok ağır geçti. 4 gün 4 gece ilaç almama rağmen ateşim düşmedi, yataktan kalkamadım. Son 3 gündür iyiyim. Bloguma yazdım ayrıntıları. Biz Selin'le cmtsi İst.'a gidiyoruz. Klasik bayram=İstanbul. Döner dönmez görüşmek üzere yanaklarınızdan öpüyoruz. Valla çok uzadı bu görüşememe halleri. Ece'ye bir yelek ördüm, hala veremedim. Yavrucak giyemeden büyüyecek korkarım.
Öperim,
ç.
Yorum Gönder