1. senem doldu... Neden Blog tuttum?

Büyürken gazeteci veya yazar olmak isterdim. Üniversitede biryerde zevksiz bir profesör bir yazımla ilgili beynime kazınan ve özgüvenimi yıllarca zedeleyen iğrenç yorumlarda bulunduktan sonra yazmayı bıraktım ve yıllarca yazmadım. Bebek doğup yoğun iş hayatıma sekte vurunca tekrar yazmaya başladım. Çok dikkatlice ve sadece orda burda. Sonra bir nedenle blog tutmaya başladım. Sadece kendim ve ailem için yazmaya başladım - kızımın ve genel olarak olayların kaydını tutmak için. Sonra biraz daha sık yazmaya başladım ve birden bir izleyicim oldu sonra başka bir tane daha. İzleyicilerim yorumlar bırakmaya başladı ve ben onların bloglarını ziyaret etmeye başladım, yorumlar bıraktım, bağlantılar kurulmaya başlandı. Bu işi çok sevdiğimi görüp 2 blog daha açtım.

Bugün tam 1 senesi dolan blog tutma hikayemde, birçok yerden bloggerlarla interaksiyona geçme imkanı buldum. Dertlerine ortak oldum, komikliklerine güldüm, birinin başına birşey gelse üzüldük, ağladık. Hayatım kızımla birlikte değişmişti, yazarak daha da değişti.

Bilgisayar koltuğumun konforundan dünyayı dolaşmakla kalmadım, yazı yazmam da gelişti. Sık sık yazı yazıyorum. Bazı günler yazmak istemiyor gibi oluyorum, ama parmaklarım klavyeye dokunur dokunmaz sözcükler akıyor. Yazılar kendiliğinden oluşuyor. Yazdığımın konusu ciddi olsun, geyik olsun, iyi ve kalpten yazmak için elimden geleni yapıyorum.

Blog tutmaya başladığımda bana sağlayacağı dostluklar, imkanlar hakkında hiçbir fikrim yoktu. 2'den daha fazla izleyicim olacağını hiç düşünmemiştim. Başka blogger annelerle bağ kuracağımı hatta onlarla tanışacağımı hiç düşünmemiştim. Hamile kaldığımı yazdığımda 4 bir yandan heyecanlı mesajlar, telefonlar alacağım aklımdan bile geçmezdi. Ve hepsinden önemlisi yazmaktan tekrar böyle keyif alacağımı hiç düşünmezdim. İyi ki bu dünyaya dalmışım. İyi ki sizin gibi arkadaşlarım da olmuş. Artık çoğunuzla hergün konuşuyor, plan yapıyor, hayatı paylaşıyoruz. Çocuklarımız nerdeyse beraber büyüyor. Hepinize teşekkürler.