Fotoğrafda görülen iki solucan benden çıktı. Evet gerçek anlamda karnımda büyütüp şıftırttım onları dışarı. Sonra solda gördüğünüzden anlaşıldığı üzere bir daha kontrol edemiyorsunuz, sizden çıkıp fışkırmaya başlıyorlar arşa doğru. İşte aralarındaki 2 sene fark gözle bile görülüyor. Büyük olan kadraja bile sığamamış tamamen. Ama ikisi de çok tatlı. 2. de fırladıktan sonra bir bakıyor anne insan aşkı 2 ile çarpılmış. Hayır hayır toplamda aşkı 5 e falan katlanıyor. İşte kundaktaki 1 aylık minik solucan ve 27 aylık büyük solucan..
27 aylık büyük solucan, baya alıştı kardeşine. Heryere Ece de gelsin istiyor. Bana da yapıştı, tuvalete bile benimle geliyor. E ben de çok sık Ece kucağımda olduğu için 3 ümüz yapışık komik görüntüler veriyoruz. İkisini aynı anda emzirdiğim oluyor. Ece'yi başkasına ver beni kucağına al dediğinde tepeme çıktığı oluyor. Ama totalde sakinleşti Ela. Sadece bizden ayrılmak istemiyor. Arızası tavana vurmuştu ki kendi kendine oyunu ve hayali oyunu öğrendi Ela. Bir anda dalıveriyor bebekleriyle konuşuyor konuşuyoor. Onları çişe tutuyor, uyutuyor ama hiç yemek yedirmiyor:) Hayvanlarına ve bebeklerine isim koyduk. Biraz rahatlattı bizi. Ben tavşanı nana'dan duymuş gibi yapıyorum, Ela bir havucu bitiremezmiş diyorum. Ela havuç yiyor. Sendromlarla başa çıkmak için birebir. Oyuncakları ile konuşmak. Neyse Ela'nın gelişiminde yeni bir sayfa açıldı bu oyun stili ile. Daha bağımsız olmaya başladı tam da ihtiyacım olan şeydi bu şu anda.
Küçük solucan ise 1 aylık oldu. Bugün Elif de yazmış. Kardeşlerin biri zorsa öbürü kolay olurmuş. Ela gibi zor bir bebekten sonra Ece melek gibi, inşallah dediğmi yutmam ama koyduğun yerde duruyor. Hele Ela'nın kolikliğinden sonra Ece çok az ağlayan bir bebek. Dün dışarı çıktık tüm gün pusetinde takıldı, uyudu uyandı. İnanamadım. Ela bu kadarken bile uyumuyorsa ağlardı. Daha fazla uyanık artık. Etrafına bakınıyor. Sesler hoşuna gitmeye başladı, gülüyor. Onun dışında geceleri de uyuyor. Toplamda 1 kg almış, beslenmesi de iyi.
Bizde durumlar böyle. 40'ımızın dolmasına 1 hafta kaldı. Ve ben çok evde durmaktan fena halde daraldım. Allah sağlık versin ama 2 kızımla ipimizi koparmak isteğinde ve niyetindeyim. Bizi aktiviteye çağıran:)
3 yorum:
Dünyanın en tatlı solucanları bunlar Esra... Buyrun gelin bize... Biz de Ada solucanı ve Efe köpüşü var.
Yerim ben o burritolari.
Hakikaten ikinciden sonra (ki dogum Aralik basindaydi) bana da cabucak ev basmisti. Cunku kapali kalabalik yerlerde bebis hastalanmasin diye bekle Allah bekle evden cikamamistik. Sonra bir ciktik ki bir daha bizi kimse eve sokamadi. En kisa zamanda siz de ipinizi koparin insallah.
Ohh, çok güldüm ikiliye. Sadece emzik eksik :) Çok tatlı kızlarınız var. Bir gün 2. çocuğa karar verirsem suçlusu sizsiniz :)
Yorum Gönder