Hamilelik ve Ela

Evde Ela ile birlikte hamileliğin nasıl geçtiği ile ilgili herkesden sorular alıyorum. Sanırım etrafdaki çok kişi bunu bir cesaret olarak görüyor ve istemelerine rağmen birinci çocuğun yarattığı zorluklar, iş hayatı, ekonomik durumlar, tekrar aynı şeyleri yaşamak, kim bakıcak, hamileyken nasıl halledicem gibi sorular yüzünden kararsızlık içinde kalıyorlar. Madem bu kadar soru alıyorum, ve Ela da bu kadar küçükken tekrar böyle bir işe kalkıştık, ben de deneyimlerimi elimden geldiğince sizlerle paylaşmayı düşünüyorum..

Öncelikle herkes kendisi için mantıklı zamanda yapmalı, yoksa daha da zor görünür insanın gözüne. Boşuna sıkıntı çekmeye de gerek yok. Benim için doğru zamandı çünkü Ela için iş hayatımı baya bir değiştirdim. Şu an çalışma saatlerim, çalışmam hepsi önce Ela'ya göre programlı. Bunda işimin esnek çalışabileceğim bir iş olmasının avantajı büyük tabi ki. Ama temelde Ela'ya ben bakıyorum, şu anına kadar herşeyi ile birebir ilgilendim diyebilirim.. Annem ve hafta içi 3 gün gelen yardımcım tabii ki çok büyük destek oluyorlar. Ama Ela'nın yetişmesi ile ilgili herşeye babası ve ben karar veriyoruz. O kadar Ela'nın yanındayım diyebilirim.. Zaten şu anki çalışma şeklime de Ela 1 yaşındayken başladım ilk 1 sene tamamen onunla ilgilendim.. Ben çocuk doğunca büyür sözüne inanan birisi değilim. Benim için nasıl büyüdüğü önemli. Ne yediği, nasıl yedirildiği, uyku düzeni, tv başına oturtulmaması, kitaplarla ilişkisi, çok hayır denmeden büyütülmesi, hareket özgürlüğü kısaca herşeyi çok önemli. Ve bence bunların hepsi çocuğun yanında en çok vakit geçiren insanın tutumuyla çok değişecek şeyler. Çalışmaya gitmesi gereken, hatta bunu seçen annelere söylediğim hiçbirşey yok yanlış anlamasın kimse. Herkes kendi şartlarına göre davranıyor. Ben benim için avantaj olan iş şeklimi çocuk büyütme anlayışımla birleştirince ortaya böyle bir çözüm çıktı..

2. çocuğa gelince, Ela'nın babasıyla Ela'nın bir kardeşi olmasını çok istiyorduk. Ben bunu bir bebek daha istememden daha fazla istiyordum. Sonra düşündüm, 32 yaşındayım en fazla birkaç sene içinde olsun istiyorum. İnsanın enerjisi de çok azalıyor ama en önemlisi iş hayatına bu kadar ara vermişken tekrar başlasam 2 sene sonra doğsa yine aynı şeyler.. Ela'ya ayırdığım zamanı 2.'ye de ayırmak istiyorum, insan çocuklarını farklı görebilirmi, bu yüzden şu anda olmasının bizim için, daha doğrusu benim için daha mantıklı olduğuna karar verdim.. İşte bu yola böyle çıktık ama söylemek isterimki bu zor verilmiş bir karar falan değil. Yakın arkadaşlarım bilir daha Ela yeni doğmuşken bile çabuk yapmak istediğimi söylüyordum..

Hamileliğe gelince; düşündüğümden çok çabuk hamile kaldım. Hiç beklemiyordum ve gerçekten herkesi şaşırttı bu durum. 6. haftadan 12. haftaya kadar gerçekten zor geçti. Zor geçti derken Ela da cennet gibi geçirmiştim bu dönemi. Öyle uyumazdım, midem az bulanırdı. Bu sefer mide bulantılarım, mide yanmalarım çok kötüydü. Uyku desen, Ela ne zaman uyusa ben de uyuyordum, çünkü kafam zaten kalkmıyordu. Bu süreç içinde birdenbire biryerde uyuyakaldığım da çok oluyordu.. Masada çalışırken, yerde Ela ile oynarken uyuyakaldım. Hatta bir keresinde yerde yoga yapıyordum dvd ile.. Öyle hatırlıyorum bacağımı kaldırıp koltuğun üstüne koymuşum öyle uyuyakalmışım. Bu dönemde yine annemin ve Ayşe hnm'ın desteği inanılmaz. Böyle destekleriniz varsa korkacak hiçbirşeyiniz yok diyorum.. Çünkü evde bir tanede çocukla hamileliğin nasıl geçtiğini hiç anlamıyor insan. Bugün 15 haftalık hamileyim ve zaman gerçekten hızlı geçiyor.

Sorulan bazı sorular var.
1. Hamileyken gerçekten emziriyor musun? Zararlı değil mi?
Araştırmama, dünyadaki örnekleri okumama ve zaten doktorumun söylediğine göre hamileliğe ve bebeğe hiç bir zararı yok. Doktor yine de 16. haftaya kadar bırakmamı önerdi. Çünkü besin anlamında içerdeki bebek 16. haftadan itibaren anneyi zaten içiyor, bir de dışardaki yeterince anne sütü almış o da alıp seni bitkin düşürmesin diye. Ben de ilk 2 ayımda emzirmekle birlikte Ela 19 aylıkken emzirmeyi bıraktım. Ela 1 yaşından küçük olsaydı devam ederdim.. Gerçekten emzirmenin tıbbi olarak hamileliğe bir zararı yok..

2. Ela'yı kucağına alıyor musun?
Evet alıyorum. Eğer vücudum Ela'nın ağırlığına alışkın olmasaydı almayabilirdim. Ama o benim kızım onu kucağıma alıyorum, seviyorum. Almak zorunda da kalıyorum. Ama doktor yine 2. yarısında az almamın iyi olacağını belime çok yük bineceğini sonra bel ağrıları çekebileceğimi söyledi. Ben de tabii ki yürümesini tercih ediyorum ama almam gerektiğinde alıyorum. 20. haftadan sonra biraz daha dikkat edeceğim..
Tabii riskli bir gebeliğiniz varsa bu konuda çok dikkat.

3. Bebek doğunca kıskanmıycak mı? Zorluk olmayacak mı?
Bunların cevabını tam bilmiyorum. Ama içgüdülerime göre büyük kaç yaşında olursa olsun bazı zorluklar yaşanacak. Doğduktan hemen sonra zor olacağını da kabul ediyorum. Ama ben zorlukları düşünmüyorum, hep sağlıklı bir bebek doğmasını düşünüyorum. Sağlıklı olduktan sonra tüm zorluklar geçer.

Neyse evde bir çocukla hamilelik fiziksel olarak biraz zorlasa bile mental olarak çok rahat geçiyor. Umarım sağlıkla bu hamileliği de bitiririm.

1. Hamileliğimden çok farklı geçiyor bu sefer. Öncelikle fiziksel olarak daha zor geçti. İlk 3 ay baya zorladı beni ama ben de çok farklıyım. İlkinde biryerim ağrısa doktorumu arardım, şimdi neyin ne olduğunu biliyorum daha soğukkanlıyım. Hiç şehir dışına bile çıkmamıştım, bunda sürekli geziyorum. Spor yapıyordum ama suya girmemiştim. Şimdi havuza gidiyorum dediğim gibi psikolojik olarak daha rahat geçiriyorum..

Gelelim Ela'ya. Ela'ya küçük küçük anlatıyoruz. Asla detay vermeden ama, bir ultrason resmini algılayabileceğini düşünmüyorum o nedenle basitçe "annenin karnında bebek var, karnı büyüyecek ve gelicek" diyoruz. Gelip "bebek" diyip karnımı öpüyor. Geçen akşam yatırırken beni şok etti. "Menim kaydeşim olcak" dedi. Kardeşim sözcüğü ile bebeği bağdaştırdığını bilmiyordum. "Sevicek misin onu?" dedim. "Oynıcam" dedi:)
"Ben onun da annesi olucam" dedim.. Geldi bir sürü öptü beni. Birşeyler çakıyor ama tabi tam değil. Bu kadar hazırlık da onun bünyesine yeter bile. Daha o bebek. Ama nerde bebek görse gelip karnımı seviyor, karnım büyüyünce neler yapıcak merak ediyorum. Şimdilik aklıma bunlar geliyor, yine elimden geldiğince deneyimleri paylaşmaya çalışacağım. Allah herkese istediği zaman, gönlüne göre versin.