Ece 14 aylık

Canımın içi kuzum, 2. yarım, akıl almaz bir hızla büyüyor gibi geliyor bana. Şimdi de 14 aylık oldu. Bu nasıl iştir yarebelalemin. Doğan nasıl da büyüyor. Akşam 7'de, bir tane kundakın içine sokarak yatırdığımız fırt diye uyuyuveren günlerimiz dün gibi. Şimdi uyumamak için inat etmeye, kolumuzu bacağımızı çekiştirmeye başladı bile.

Geçtiğimiz ay Ece sadece bizi daha iyi anladığını belirten davranışlar gösterir oldu. ''Getir'' deyince getirmeler, ''hadi ayakkabını giy'' diyince oturmalar ayakkabıyı eline almalar (kendi ayakkabısını bulamazsa benim veya babasının ayakkabısını giymeye çalışma), kendi dilinde söylenmeler başladı. Henüz çok kelimesi yok. ''Anne'' diyerek herkese sesleniyor. Arada ''baba'' da diyor. Onun dışında ver, al ve Ece diyor. Bir sürü ağız dolusu söyleniyor. Umarım yerini anlamlı kelimeler alacaktır.

İki gündür öpücük göndermeye ve bay bay diye el sallamaya başladı. Organları gösterme tacizlerimden sonra burun ve ağzı gösterebilmeye başladı. 18 aylık olana kadar biraz zor olacak oyalamak biliyorum ama elimden geleni yapıyorum. Yine de kendi kendine oynamada da, oyalanmada da fena değil. Bir de Ela evdeyken çok rahat. Çünkü o zaman çok rahat oyalanıyor. Ela ne yapsa ona baksa yeterli oluyor. Kardeşin faydalarını önce 2.'den görmeye başladık diyebilirim. İyiki aralarını yakın tutmuşuz diyorum.

Ela'nın bir faydası da tuvaletle ilgili oluyor. Ece tuvaletin sinyallerini vermeye başladı bile. Yemeklerden sonra tuvalete oturtuyorum ve ilk kez geçen hafta çişini yaptı. Geçen hafta 3 4 gün de kakasını tuvalete yaptı. Kullandığımız yıkanabilir bezlerin de bunda katkısı büyük tabi.

Ece hanım kendi hızında büyümeye devam ediyor. Biz de hep iki kardeşin ne kadar farklı olduğunu düşünerek ikisine de bakarak hayatımızı devam ettiriyyoruz.