Haftalar, günler, aylar çok hızlı geçiyor. Aklımda hep bloga yazayım var. Eskiden ne güzel kayıt altına alırdım. Aldıklarım unutulmuyor çünkü. Ama hayat şu an hızlı çekime girdi akıp gidiyor ellerimizden.
Ela ve Ece büyüyorlar. Gözümüzün önünde birer çocuk oldular. Çok da keyifliler. Ve araları da çok iyi. Tabi arada birbirlerine kötü davranıp, kavga ediyorlar. Ama artık organizma gibi oldular. Herşeyi birlikte yapıyolar. Gerçekten bunu çok istiyordum. İstediğim kıvama geliyolar sanırım. Bundan sonra tek isteğim sağlıklı olmaları, onlardan hiçbir beklentim yok. Umarım mutlu olurlar.
1 yorum:
evet gerçektende ne güzel oynuyorlar.. benimde 5 aylık ela ve 26 aylık lavin adında kızlarım var.. ela ya hamileyken geçen sene bu zamanlarda sizin blogunuzu tesadüfen buldum ve o ilk günler(daha 2.çocuk fikrine alışamamışken) sizin yazılarınız bana en büyük desteği verdi.. herkes bana zor olacak , nasıl bakacaksın dediler ama ben hep sizin blogda yazdıklarınızdan sanki çok yakın bir arkadaşımdan bahsedermiş gibi bahsettim.. dedimki şimdi o arkadaşımın kızları beraber "anne " demeden nerdeyse 1 saat oynuyorlar,biraz sıkıntı çekicegim ama bende öyle olucağım dedim.. yazılarınızın arkası gelsin lütfen çünkü farketmiyorsunuz belki ama birçok insanın hayatına ışık tutuyorsunuz... kızlarınızı da sizide çookk öpüyorumm.teşekkürler..:)
Yorum Gönder